حمیدرضا مدقق
چکیده
پرداختن به مناسبات عاشقانۀ زن و مرد به شکلی خندهآفرین سبب شده که غالب آثار کمدی سینمای ایران، چه قبل و چه بعد از انقلاب، در ژانر کمدیـ رمانتیک قرار گیرند. قهرمانان مرد و زن این فیلمها معمولاً پیش از پیوندشان در پایان روایت، از راهنمایی و کمکهای دوستانی از جنس خود بهره میگیرند. در چارچوب نظریۀ ژانر، درک چگونگی ...
بیشتر
پرداختن به مناسبات عاشقانۀ زن و مرد به شکلی خندهآفرین سبب شده که غالب آثار کمدی سینمای ایران، چه قبل و چه بعد از انقلاب، در ژانر کمدیـ رمانتیک قرار گیرند. قهرمانان مرد و زن این فیلمها معمولاً پیش از پیوندشان در پایان روایت، از راهنمایی و کمکهای دوستانی از جنس خود بهره میگیرند. در چارچوب نظریۀ ژانر، درک چگونگی رابطۀ قهرمانان مرد و زن کمدیـ رمانتیک با دوستانشان و اینکه این بازنمایی حامی و تقویتکنندۀ کدام ارزشها و باورها برای مخاطبان است، هدف این پژوهش است. بدینمنظور، یازده فیلم کمدیـ رمانتیک ایرانی، که در بازۀ 1369 تا 1390 در سالنهای سینماها نمایش عمومی داشتهاند، با بهرهگیری از تقابلهای دوجزئی، تحلیل متن شده است. نتایج پژوهش گواه آن است که تقابل رفاقت مردانه/ دوستی زنانه در کمدیـ رمانتیک ایرانی بیانگر درونمایۀ بیهودگی اتحاد زنان است و این درونمایه، دستاندرکار بازسازی اجتماعی ایدئولوژی مردسالاری است. همسر (1373) تنها روایت این پژوهش است که از این الگوی تقابلی پیروی نمیکند و در آن دوستیهای زنانه به رسمیت شناخته میشوند و ستایش میگردند.