مریم فردوسی؛ نعمت الله فاضلی
چکیده
چکیدهانسانها برای پیشبرد زندگی خود استراتژیهای زبانی متعددی را بهکارمیگیرند. این مسئله در جوامعی چون ایران که با توزیع نامتوازن قدرت روبهروست و ابزار قدرت در دسترس مردمانش به همین ابزار زبانی محدود میشود، بیشتر بهچشم میخورد. علاوهبر آن نیز گروه های خاص اجتماعی، مانند زنان، بهواسطۀ خاصتر بودن شرایط اجتماعی و ...
بیشتر
چکیدهانسانها برای پیشبرد زندگی خود استراتژیهای زبانی متعددی را بهکارمیگیرند. این مسئله در جوامعی چون ایران که با توزیع نامتوازن قدرت روبهروست و ابزار قدرت در دسترس مردمانش به همین ابزار زبانی محدود میشود، بیشتر بهچشم میخورد. علاوهبر آن نیز گروه های خاص اجتماعی، مانند زنان، بهواسطۀ خاصتر بودن شرایط اجتماعی و فرهنگی و سرمایه های اندکی که در دست دارند، بهطریق اولی به مکانیزم های زبانی مختلف متوسل میشوند تا بتوانند در میدانهایی که سهم آن ها از قدرت ناچیز است، مناسبات قدرت را بهنفع خود تغییر دهند. از همین روی هم دنیای زنانه با زبان تعریف میشود و این مقاله قرار است با بررسی کنشهای زبانی زنان در بستر زندگی روزمره به کنه زبان زنانه و البته استراتژیهای زبانی زنان پی ببرد و با روش کیفی و ترکیبی از مصاحبۀ گروهی در قالب گروه متمرکز[1]، تجربۀ زیسته و متونی مثل وبلاگها و رمانها (در حد منابع کمکی) به این پرسش پاسخ دهد که زنان ایرانی در زندگی روزمرهشان از چه استراتژیهایی برای اعمال قدرت در مقابل نابرابری ها و رسیدن به حداکثر منافع استفاده میکنند.
شهرام پرستش؛ فائزه ساسانی خواه
دوره 2، شماره 4 ، تیر 1389
چکیده
در این مقاله در پی چگونگی بازنمایی زنان در دوره ی اصلاحات (1384تا1375) از طریق رمان های به نگارش درآمده توسط زنان هستیم. مهم ترین ویژگی برخی از آثار تولیدشده در این دوران، گفتگوی درونی راوی با خود است. از آن جایی که چنین عنصری در ادبیات ایران نوظهور است درصدد پاسخگویی به این سوال هستیم زنان در این دسته از رمان ها چگونه بازنمایی می شوند؟ فرکلاف ...
بیشتر
در این مقاله در پی چگونگی بازنمایی زنان در دوره ی اصلاحات (1384تا1375) از طریق رمان های به نگارش درآمده توسط زنان هستیم. مهم ترین ویژگی برخی از آثار تولیدشده در این دوران، گفتگوی درونی راوی با خود است. از آن جایی که چنین عنصری در ادبیات ایران نوظهور است درصدد پاسخگویی به این سوال هستیم زنان در این دسته از رمان ها چگونه بازنمایی می شوند؟ فرکلاف از یک سو به قدرت توجه ویژه ای نشان می دهد و از سوی دیگر به سوژه ی خلاق اعتقاد دارد و مفهوم فاعل گفتمان را مورد توجه قرار می دهد. به همین منظور با استناد به نظریه ی وی کوشیده ایم به بررسی این مهم بپردازیم. با استناد به نظریه ی فرکلاف رمان های چراغ ها را من خاموش می کنم، انگار گفته بودی لیلی و پرنده ی من انتخاب و با استفاده از روش تحلیل انتقادی گفتمان مورد تحلیل واقع شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد؛ شخصیت اصلی این رمان ها دو تصویر از خویشتن بازنمایی می نمایند. آنان ابتدا در جهت هماهنگی با فرهنگ سنتی عمل می کنند اما در میانه ی راه در اثر رویارویی با تضادها و حوادث بیرونی زندگی شان دگرگون می شود، در معرض انواع آشوب ها و تلاطم های درونی و بیرونی واقع می شوند، و از همین ره گذر شروع به بازاندیشی پیرامون دنیای اطراف خود می نمایند. پس از بازاندیشی موفق می شوند دنیایی جدید را بنا کنند، دنیایی که با فرهنگ سنتی بسیار متفاوت است.