%0 Journal Article %T مطالعۀ شکل‌گیری هویت جسمیت‌یافتۀ زنان دهۀ نود با رویکرد روانشناسی گفتمانی %J زن در فرهنگ و هنر %I مرکز مطالعات زنان و خانواده دانشگاه تهران %Z 2538-3108 %A مهدیخانی, مینا %A سلطانی, سید علی اصغر %A اسکندری, حسین %D 2022 %\ 03/21/2022 %V 14 %N 1 %P 73-95 %! مطالعۀ شکل‌گیری هویت جسمیت‌یافتۀ زنان دهۀ نود با رویکرد روانشناسی گفتمانی %K کلیدواژه ها: روانشناسی گفتمانی %K هویت %K هویت جسمیت یافته %K گفتمان %R 10.22059/jwica.2022.330546.1687 %X  چکیدههویت به تعبیری بخش ضروری حالات روانی انسان است که شیوۀ تعامل با جامعه را کنترل می‌کند. درمقابل رویکرد روانشناسی گفتمانی هویت را برساختی پویا می‌داند که ازطریق گفتمان و تعامل اجتماعی حاصل می‌شود. گفتمان در این رویکرد، منجر به خلق بدن‌های گفتمانی شده و این بدن‌ها نیز در برساخت هویت جسمیت‌یافته دخیل هستند. از‌این‌رو هدف از نگارش مقالۀ حاضر بررسی توانایی این رویکرد در مطالعۀ هویت، بالأخص هویت جسمیت‌یافته و نشان دادن محدودیت مدل دکارتی، است. این رویکرد، رویکرد تحلیلی نظری به گفتمان است که گفتار و نوشتار را در کانون مطالعات خود قرار می‌دهد و فهم پدیده‌های روان‌شناختی را در بستر اجتماعی ممکن می‌داند. پژوهش حاضر کیفی بوده و داده‌ها از ده نفر از بلاگرهای زن در ردۀ سنی بیست الی سی سال از منطقه‌ای یک‌دست در تهران، ازطریق مصاحبۀ باز و ضبط لایو اینستاگرام جمع‌آوری ‌شده است. نتایج نشان از برساخت هویت جسمیت‌یافته به‌واسطۀ ساخت‌های زبانی  ساده و روزمره و از ویژگی‌های فیزیکی بدن تغییریافتۀ زنان به‌عنوان ویژگی‌های قابل ‌شناسایی هویت دارد. اهمیت ساخت زبانی فاعل و مفعول فاصلۀ بین هویت و بدن را کمرنگ کرده و از این طریق عاملیت از زنان زدود‌ه شده و فیزیک و تغییرات بدن فراتر از آگاهی قرار می‌گیرد. %U https://jwica.ut.ac.ir/article_86464_b96282f6f6a50e654a527230682fedd7.pdf