[1] آلتهایم، فرانس (1388). نوشته‌هایی در باب تاریخ و فرهنگ اشکانیان، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور.
[2] اشلومبرژه (1387). هنر پارتی، در تاریخ ایران کیمبریج (از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان)، به کوشش احسان یارشاطر، ج3 (قسمت دوم)،ترجمۀ حسن انوشه، چ5، تهران: امیرکبیر.
[3] اعتمادالسلطنه، محمدحسن خان (1371). تاریخ اشکانیان (دررالتیجان فی تاریخ بنی الاشکان)، تهران: اطلس.
[4] بروسیوس، ماریا (1388). ایران باستان، ترجمۀ عیسی عبدی، تهران: نشر ماهی.
[5] بشاش، رسول (1373). کتیبه الیمایی نقش برجسته ایذه، ویژه‌نامۀ گردهمایی باستان‌شناسی شوش، تهران: میراث فرهنگی.
[6] بوسایلی، ماریو (1383). هنر پارتی، در هنر پارتی و ساسانی، به کوشش ماریو بوسایلی و امبرتو شراتو، ترجمۀ یعقوب آژند، چ3، تهران: مولی.
[7] پاتس، دنیل تی (1385). باستان‌شناسی ایلام، ترجمۀ زهرا باستی، تهران: سمت.
[8] پاکزادیان، حسن (1386). سکه‌های الیمایی، تهران: ناشر مؤلف.
[9] دوبواز، نیلسون (1342). تاریخ سیاسی پارث (اشکانیان)، تهران: شرکت سهامی افست.
[10] دیاکونوف، م. م (1351). اشکانیان، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران: پیام.
[11] دیاکونوف. آی. ام، لیوشیتس. آ (1383). کتیبه‌های اشکانی نسا (اسناد اقتصادی)، ویراستار دیوید مکنزی، ترجمۀ شهرام حیدرآبادیان، تهران: کلام شبدا.
[12] دیمز، اورلی (1388). تندیس‌گری و شمایل‌نگاری در ایران پیش از اسلام، ترجمۀ علی‌اکبر وحدتی، تهران: نشر ماهی.
[13] رایس، تامارا تالبوت (1372). هنرهای باستانی آسیای مرکزی تا دورۀ اسلامی، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
[14] رحیمی‌فر، مهناز (1376). «تحقیق و مطالعه پیرامون پیکره‌های شوش در دوران تاریخی (به‌ویژه هخامنشی، پارت، و ساسانی)»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد باستان‌شناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران.
[15] ـــــــــــ (1383). «معرفی یک پلاک پارتی»، اثر، بهار و تابستان: ص168ـ178.
[16] سازمان میراث فرهنگی (1380). پژوهش‌های باستان‌شناسی فرانسویان در ایران، تهران: میراث فرهنگی.
[17] سفر فؤاد، محمد‌علی مصطفی (1376). هترا (حضرا) شهر خورشید، ترجمۀ نادر کریمیان سردشتی، تهران: میراث فرهنگی.
[18] سلوود، دیوید (1387 الف). سکه‌های پارتی، در تاریخ ایران کیمبریج (از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان)، به کوشش احسان یارشاطر، ج3، بخش اول، ترجمۀ حسن انوشه، چ5، تهران: امیرکبیر.
[19] شاپور شهبازی، علیرضا (1380). «افسانه ازدواج با محارم در ایران باستان»، باستان‌شناسی و تاریخ، ش 1 و 2، ص 9ـ26.
[20] شیپمان،کلاوس (1384). مبانی تاریخ پارتیان، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: فرزان‌روز.
[21] شیپمان، کلاوس؛ واندنبرگ، لویی (1386). نقش برجسته‌های الیمایی، ترجمۀ یعقوب محمدی‌فر و آزاده محبت‌خو، تهران: سمت.
[22] کالج، مالکوم (1383). پارتیان (اشکانیان)، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، چ2، تهران: هیرمند.
[23] کورتیس، جان (1385). ایران باستان به روایت موزۀ بریتانیا، ترجمۀ آذر بصیر، تهران: امیرکبیر.
[24] گیرشمن، رمان (1350). هنر ایران در دوران پارت و ساسانی، ترجمۀ بهرام فره‌وشی، تهران: علمی و فرهنگی.
[25] موزۀ ملی ایران (1389). زن در گذر زمان (کاتالوگ برگزاری نمایشگاه زن در گذر زمان)، تهران: موزۀ ملی ایران.
[26] ورستاندیک، آندره )1386). تاریخ امپراتوری اشکانیان، ترجمۀ محمود بهفروزی، تهران: جامی.
[27] ولسکی، یوزف (1386). شاهنشاهی اشکانی، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، چ3، تهران: ققنوس.
[28] ویسهوفر، یوزف (1388). تاریخ پارس از اسکندر مقدونی تا مهرداد اشکانی، ترجمۀ هوشنگ صادقی، تهران: نشر فرزان روز.
[29] ویسهوفر، یوزف (1377). ایران باستان (از 550 پیش از میلاد تا 650 پس از میلاد)، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
[30] هرمان، جورجینا (1373). تجدید حیات هنر ایران باستان، ترجمۀ مهرداد وحدتی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
[31] Bigwood,J.M (2004). “Queen Mousa , Mother and wife of king Phraataces of Parthia: Re- evaluathion of the Evidence”, Mouesion,Vol. 4: pp 35-70.
[32] Bigwood, Joan,.M (2008).“Some Parthian Queens in Greek and Babylonian Documents”, Iranica Antiqua, pp 236-274.
[33] Brosius, Maria (2010). Women. In Pre-Islamic Persia”, Encyclopedia Iranica.
[34] Colledge , M (1977). Parthian Art, London, Paul Elek
[35] Cumont,F (1939). “Portrait d’une reine trouvé à Suse,”,Comptes-rendus de l’Académie des Inscriptions et Belles Lettres de Paris: pp 330-41.
[36] Kawami, T. S (1987).“Monumental Art of the Parthian Period in Iran”, Acta Iranica, Vol 13.
[37] Mackay, D (1949). “The Jewellery of Palmyra and Its Significance”, Iraq, Vol. 11, No. 2: pp 160-187.
[38] Minns, E. H (1915). “Parchments of the Parthian Period from Avroman in Kurdestan”, Journal of Hellenic Studies, Vol. 35: pp 22-65.
[39] Sarkhosh Curtis, Vesta (2001). “Parthian Beltsand Belt Plaques”, Iranica Antiqua, Vol. XXXVI:299-327.
[40] Strugnell, E, (2008). “Thea Mousa , Roman Queen of Parthia”, Iranica Antiqua, Vol.XLIII: pp 275-298.
[41] Von Ingen, W (1939). Figurines from Seleucia on the Tigris, The University of Michigan.
[42] http://www.parthia.com/phraataces.htm#Type_56.
)