Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Social Sciences Department, Payamnoor University, Iran

2 Assistant Professor, Department of Social Sciences, Gilan University, Iran

3 MA in Sociology, Payamnoor University, Iran

Abstract

The role of media in today´s world is undeniable and no border can be imagined for information transfer. Among these, one controversial issue in the media is gender and women. This study examines female subjects in discourse atmosphere of Iran´s cinema. It probes their situations and the way of confrontation with them regarding common discourses in two traditional and modernist structures in Iranian community. This study selects cinema and picturesque symbols to know the way of women´s confrontation with the world they live in, regarding their discourse between reality and cinema among movies influenced by the society as the cultural contexts that influence it simultaneously. Based on Laclau and Mouffe (1985)´s ideas about society, policy, subjectivity, and power, this study analyzes typology of three movies including Leila (1996), Two Women (1998), Separation of Nader from Simin (2010). This analysis showed that women´s relations in the context of social hierarchy and common discourses in the society and family atmosphere is heterogeneous and disparate. However, a definite direction can´t be identified for the way of women ´s reactions in the social contexts. This can be attributed to the suspension of the relationships in transitioning society of Iran.

Keywords

Main Subjects

[1] امیری، فاطمه (1391). «گفتمان بازگشت و بازتاب آن در سینمای دهۀ هشتاد شمسی»، پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه کاشان.
[2] تاجیک، محمدرضا (1379). گفتمان و تحلیل گفتمانی، تهران: فرهنگ گفتمان.
[3] جنکینز، ریچارد (1381). هویت اجتماعی، ترجمۀ تورج یار احمدی، تهران: شیرازه.
[4] حسینی‏زاده، سید محمدعلی (1383). «نظریۀ گفتمان و تحلیل سیاسی»، علوم سیاسی، ش 28.
[5] دو وینو، ژان (1379). جامعه شناسی هنر، ترجمۀ مهدی سحابی، تهران: مرکز.
[6] راودراد، اعظم؛ همایون‏پور، کیارش (1383). «جامعۀ هنرمند و هنرمند جامعه»، نشریۀ هنرهای زیبا، ش 19.
[7] سلطانی، سید علی‌اصغر (1383). «تحلیل گفتمان به‌مثابۀ نظریه و روش»، علوم سیاسی، ش 28.
[8] ــــــــــ (1391). قدرت، ‏گفتمان و زبان/ ساز‌و‌کار‏های جریان قدرت در جمهوری اسلامی‏ ایران، ‏تهران: نی.
[9] کولایی، الهه؛ بهبهانی، سیمین (1390). «زنان و توسعۀ فرهنگی، پس از انقلاب اسلامی با تأکید بر سینما»، جهانی رسانه، ش 11.
[10] قجری، حسینعلی؛ نظری، جواد (1391). کاربرد تحلیل گفتمان در تحقیقات اجتماعی، تهران: جامعه‌شناسان.
[11] لطفی پورساعدی، کاظم (1371). «درآمدی به سخن‌کاوی»، مجلۀ زبان شناسی.
[12] نیازی، هاله (1378). «درآمدی بر جامعه‌شناسی تصویر»، فصل‌نامه فارابی، ش 4.
[13] ون دایک، تئون ای (1382). «مطالعاتی در تحلیل گفتمان (از دستور متن تا گفتمان‌کاوی انتقادی)»، ترجمة پیروز ایزدی و دیگران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[14] یورگنسن، ‏ماریان؛ فیلیپس، ‏لوییز (1389). نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ‏ترجمۀ هادی جلیلی، ‏تهران: نی.
[15] De Vos, P. (2003). Discourse Theory and the Study of Ideological (Trans-) formations: Analyzing Social Democratic Revisionism. In Journal of Pragmatic, 13(1): pp 163-18.
[16] Howarth, D. (2000). Discourse. UK: Open University Press.
[17] Laclau, E. (1990). New Reflection on the Revolution of our Time. London: Verso.
[18] Laclau, E. (ed.) (1994) The Making of Political Identities (London: Verso).
[19] Laclau, E., & Mouffe, C. (1985). Hegemony and Socialist Strategy: Towards a Radical Democratic Politics. London: Verso.
[20] Smith, A. M. (1998). Laclau and Mouffe: The radical democratic imagery. London: Routledge.