[1] آیدنلو، سجاد (1384). «مهیندخت بانوگشسب سوار»، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، س 8، ش9، ص34ـ45.
[2] ــــــــــ (1387). «پهلوانبانو»، مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س7، ش13، ص11ـ24.
[3] ــــــــــ (1388). متون منظوم پهلوانی (برگزیدة منظومههای پهلوانی پس از شاهنامه)، تهران: سمت.
[4] اتونی، بهروز (1391). «دبستان نقد اسطورهشناختی ژرفا بر بنیاد کهننمونة نرینة روان (آنیموس)»، فصلنامة ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، س 8، ش26، ص11ـ52.
[5] اکبری مفاخر، آرش (1384)، روان انسانی در حماسههای ایرانی، تهران: ترفند.
[6] امینی، محمدرضا (1381). «تحلیل اسطورة قهرمان در داستان ضحاک و فریدون بر‌اساس نظریة یونگ»، مجلة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش34، ص 53ـ64.
[7] انجوی شیرازی، سید ابوالقاسم (1369). فردوسینامه (جلد2)، تهران: علمی، چ3.
[8] اوشیدری، جهانگیر (1378). دانشنامة مزدیسنا، تهران: مرکز، چ2.
[9] ایرانشاهبن ابیالخیر (1370). بهمننامه، ویراستة رحیم عفیفی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
[10] بانوگشسبنامه (1382). تصحیح و توضیح روحانگیز کراچی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
[11] براهنی، رضا (1363). تاریخ مذکر، تهران: نشر اول.
[12] بولن، شینودا (1391). نمادهای اسطورهای و روانشناسی زنان، ترجمة آذر یوسفی، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ6.
[13] بیلسکر، ریچارد (1387). اندیشة یونگ، ترجمة حسین پاینده، تهران: آشیان، چ2.
[14] پاتر، آنتونی (1384). نبرد پدر و پسر در ادبیات جهان، ترجمة محمود کمالی، تهران: ایدون.
[15] پایگاه اینترنتی خبری و تحلیلی انتخاب، «ازدواج ربایشی، ازدواجی رایج در 17 کشور جهان»، 21/7/1390، (http://www.entekhab.ir/fa/news/41263).
[16] تاریخ سیستان (1366). تصحیح محمدتقی بهار، تهران: پدیدة خاور.
[17] ترقی، گلی (1387). بزرگ بانوی هستی (اسطوره‌ـ نمادـ صورت ازلی) با مروری بر اشعار فروغ فرخزاد؛ تهران: نیلوفر، چ2.
[18] حسامپور، سعید؛ جباره ناصرو، عظیم (1389)، «بانوگشسب در حماسههای ملی»، مجلة مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س9، ش18، ص53ـ74.
[19] دوبووار، سیمون (1380)، جنس دوم، جلد1، ترجمة قاسم صنعوی، تهران: توس، چ2.
[20] دورانت، ویل (1349)، تارخ تمدن یونان باستان، ترجمة امیرحسین آریانپور، تهران: اقبال.
[21] دهخدا، علیاکبر (1372). لغتنامة دهخدا، تهران: دانشگاه تهران و روزنه.
[22] رستگارفسایی، منصور (1379). فرهنگ نامهای شاهنامه، (جلد 1)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، چ2.
[23] رسولی، آرزو (1383). «بانوگشسبنامه»، نامة فرهنگستان، ش 24، ص 180ـ182.
[24] رضاپور، منوچهر (1384). «پیوند خویشکاریهای اسطورهای و حماسی بانوان در داستانهای باستان»، ادب و زبان، ش 25، ص207ـ218.
[25] رید، ایولین (1387). مادرسالاری: زن در گسترة تاریخ تکامل، ترجمة افشنگ مقصودی، تهران: گلآذین.
[26] ــــــــــ (1390). پدرسالاری: گذار از مادرسالاری به پدرسالاری، ترجمة افشنگ مقصودی، تهران: گلآذین.
[27] ستاری، جلال (1366). رمز و مثل در روانکاوی؛ تهران: توس.
[28] ــــــــــ (1390). سیمای زن در فرهنگ ایران، تهران: مرکز، چ6.
[29] سراج، شهین (1387). «چهره و شخصیت زنان جنگاور در حماسههای ایرانی (قرن چهارم تا ششم هجری)»، آفتابی در میان سایهای (جشننامة دکتر بهمن سرکاراتی)، به کوشش علیرضا مظفری و سجاد آیدنلو، تهران: قطره، صص251ـ331.
[30] سیلور، درو (1382). ایزدان و ایزدبانوان یونانی، ترجمة گلشن اسماعیلپور، تهران: اسطوره.
[31] شایگان، داریوش (1379). بتهای ذهنی و خاطرة ازلی، تهران: امیرکبیر، چ3.
[32] صفا، ذبیحالله (1384). حماسهسرایی در ایران، تهران: امیرکبیر، چ7.
[33] ضمیری، محمدرضا (1383). «دختران و ازدواج تحمیلی»، پایگاه اینترنتی: (http://iranpress.ir/iranwomen/template1/News.aspx?NID=1281)
[34] فاریس، مایکل (1392). نکاتی که هر پدری باید به دخترش بیاموزد، ترجمة مهران مقدم، کرج: نشر در دانش بهمن.
[35] فانیان، خسرو (1351). «پرستش الهه‌ـ مادر در ایران»، بررسیهای تاریخی، س7، ش6، ص209ـ248.
[36] فدایی، فربد (1387). کارل گوستاو یونگ بنیانگذار روانشناسی تحلیلی؛ تهران: دانژه، چ2.
[37] فردوسی، ابوالقاسم (1374). شاهنامة فردوسی (ج3)، به کوشش سعید حمیدیان (از روی چاپ مسکو)، تهران: دفتر نشر داد.
[38] فوردهام، فریدا (1388). مقدمهای بر روانشناسی یونگ، ترجمة مسعود میربها، تهران: جامی.
[39] کراچی، روحانگیز (1384). «نماد زندگی و زایندگی»، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، ش93، ص22ـ33.
[40] ــــــــــ (1387). «بانوگشسب، پهلوانبانوی حماسههای ایران»، رودکی، شی23، ص11ـ18.
[41] کزازی، میرجلالالدین (1376). رؤیا، حماسه، اسطوره، تهران: مرکز.
[42] ــــــــــ (1384). نامة باستان (جلد3)، تهران: سمت، چ2.
[43] لاش، جان (1392). دوقلوها، توأمانی و همزادها، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: علمی.
[44] لاهیجی، شهلا؛ کار، مهرانگیز (1381). شناخت هویت زن ایرانی در گسترة پیش‌تاریخ و تاریخ، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ3.
[45] مجملالتواریخ و القصص (بیتا). به اهتمام محمد رمضانی و تصحیح محمدتقی بهار، تهران: کلالة خاور.
[46] مختاری غزنوی، عثمان (1377). شهریارنامه، به اهتمام غلامحسین بیگدلی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[47] مزداپور، کتایون (1383). «قدرت بانوگشسب و تیغ عشق»، نقد و بررسی کتاب فرزان، ش7، ص168ـ180.
[48] ــــــــــ (1392). «افسانة پری در هزار و یک شب»، شناخت هویت زن ایرانی، به کوشش شهلا لاهیجی و مهرانگیز کار، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ5.
[49] موسایی، معصومه (1386). «بانوگشسبنامه و اسطورة آرتمیس»، فصلنامة زبان و ادب، ش31، ص108ـ121.
[50] مول، ژول (1354). دیباچة شاهنامه، ترجمة جهانگیر افکاری، تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی، چ2.
[51] وایگل، زیگرید (1382).«قهرمانِ قربانیشده و قربانیِ قهرمان (قهرمانانِ زن در ادبیاتِ مردان و زنان)»، ترجمة مرسده صالحپور، زن و ادبیات: سلسله پژوهشهای نظری دربارة مسائل زنان، به کوشش منیژه نجم عراقی، تهران: چشمه.
[52] هفت لشکر (طومار جامع نقالان)، (1377).تصحیح و توضیح مهران افشاری و مهدی مداینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
[53] هورنای، کارن (1390). روانشناسی زنان، ترجمة سهیل سُمی، تهران: ققنوس، چ5.
[54] یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی، ترجمة پروین فرامرزی، مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.
[55] ــــــــــ (1389). انسان و سمبولهایش، ترجمة محمود سلطانیه، تهران: جامی، چ7.
[56] Samuels, Andrew (1985). Jung and the Post-Jungians. London: Routledge.
)