[1] آموزگار، ژاله؛ تفضلی، احمد (1386). اسطورۀ زندگی زردشت، تهران: چشمه، چ 7.
[2] اسدیطوسی، ابونصر (1389). گرشاسبنامه، تصحیح حبیب یغمایی، تهران: دنیای کتاب، چ 2.
[3] اسنودن، روت (1388). خودآموز یونگ، ترجمۀ نورالدین رحمانیان، تهران: آشیان، چ 2.
[4] اصفهانی، حمزهبنحسن (1346). تاریخ پیامبران و شاهان، ترجمۀ جعفر شعار، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
[5] الیاده، میرچا (1389). رساله در تاریخ ادیان، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: سروش، چ 4.
[6] اوستا (1385). گزارش جلیل دوستخواه، تهران: مروارید، چ 10.
[7] اوشیدری، جهانگیر (1378). دانشنامۀ مزدیسنا، تهران: مرکز، چ 2.
[8] ایرانشاهبن ابیالخیر (1370). بهمننامه، ویراستۀ رحیم عفیفی، تهران: علمی و فرهنگی.
[9] ــــــــــ (1377). کوشنامه، به کوشش جلال متینی، تهران: علمی.
[10] باقری حسنکیاده، معصومه (1388). «اکوان دیو و ‘وای’ اسطورۀ باد»، مجلۀ مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س 8، ش 16، ص133ـ140.
[11] براهنی، رضا (1393). تاریخ مذکر، تهران: اول.
[12] بلعمی، ابوعلی (1352). تاریخ بلعمی، ج 1، تصحیح محمدتقی بهار، تهران: زوار، چ 2.
[13] بولن، شینودا (1392). نمادهای اسطورهای و روانشناسی مردان، ترجمۀ مینو پرنیانی، تهران: آشیان، چ 2.
[14] بهار، مهرداد (1375). ادیان آسیایی، تهران: چشمه.
[15] ــــــــــ (1384). پژوهشی در اساطیر ایران، تهران: آگاه، چ 5.
[16] ــــــــــ (1386). از اسطوره تا تاریخ، تهران: چشمه، چ 5.
[17] پورخالقی چترودی، مهدخت (1381). درخت شاهنامه؛ مشهد: بِهنشر.
[18] ترقی، گلی (1387). بزرگ بانوی هستی؛ تهران: نیلوفر، چ 2.
[19] حسندوست، محمد (1393). فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی، ج 2، تهران: فرهنگستان، چ 2.
[20] حسینزاده، آذین (1386). زنِ آرمانی، زنِ فتانه، تهران: قطره، چ 2.
[21] دادگی، فرنبغ (1385). بندهشن، گزارنده: مهرداد بهار، تهران: توس، چ 3.
[22] دوبوکور، مونیک (1387). رمزهای زندة جان، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: مرکز، چ 3.
[23] دینوری، ابوحنیفه احمدبن داوود (1368). اخبارالطوال؛ ترجمۀ محمود مهدوی، تهران: نی.
[24] دیویدسن، الگا ام. (1378). شاعر و پهلوان در شاهنامه، ترجمۀ فرهاد عطایی، تهران: تاریخ ایران.
[25] روایت پهلوی (1367). ترجمۀ مهشید میرفخرایی، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[26] رید، ایولین (1387). مادرسالاری: زن در گسترۀ تاریخ تکامل، ترجمۀ افشنگ مقصودی، تهران: گلآذین.
[27] زمردی، حمیرا (1387). نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی؛ تهران: زوار.
[28] زند بهمن یسن (1370). ترجمۀ محمدتقی راشدمحصل، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[29] سامنامه (1392). تصحیح وحید رویانی، تهران: میراث مکتوب.
[30] ستاری، جلال (1366). رمز و مثل در روانکاوی؛ تهران: توس.
[31] ــــــــــ (1390). سیمای زن در فرهنگ ایران، تهران: مرکز، چ 6.
[32] ــــــــــ (1392). بازتاب اسطوره در بوف کور، تهران: توس، چ 2.
[33] سرکاراتی، بهمن (1385). سایههای شکارشده، تهران: طهوری، چ 2.
[34] سلمانینژاد، صغری؛ سیف و موسیوند (1391). «بررسی و تحلیل چیستی و چگونگی ظهور کهنالگوی آنیما و آنیموس در شعر طاهره صفارزاده»، نشریۀ زن در فرهنگ و هنر، دورۀ 4، ش اول، ص107ـ126.
[35] شایگان، داریوش (1379). بتهای ذهنی و خاطرۀ ازلی، تهران: امیرکبیر، چ 3.
[36] شمیسا، سیروس (1376). داستان یک روح، تهران: فردوسی، چ 3.
[37] شوالیه، ژان (1384). فرهنگ نمادها (4جلد). ترجمۀ سودابه فضایلی، تهران: جیحون، چ 2.
[38] صدقه، جان (1378).«درخت در اساطیر کهن»، ترجمۀ محمدرضا ترکی، شعر، ش 26، ص140ـ145.
[39] طبری، محمدبنجریر (1375). تاریخ طبری، ج 2، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران: اساطیر، چ 5.
[40] عطاییرازی، خواجه عمید (1382). برزونامه، اهتمام محمد دبیرسیاقی، تهران: انجمن مفاخر فرهنگی.
[41] فانیان، خسرو (1351). «پرستش الههـ مادر در ایران»، بررسیهای تاریخی، س7، ش6، ص209ـ248.
[42] فدایی، فربد (1387). کارل گوستاو یونگ بنیانگذار روانشناسی، تهران: دانژه، چ 2.
[43] فرامرزنامه (1382). به اهتمام مجید سرمدی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
[44] فردوسی، ابوالقاسم (1374). شاهنامۀ فردوسی، کوشش سعید حمیدیان، تهران: داد، چ 2.
[45] فوردهام، فرید (1388). مقدمهای بر روانشناسی یونگ، ترجمۀ مسعود میربها، تهران: جامی.
[46] قائمی، فرزاد (1388). «تحلیل داستان کیخسرو در شاهنامه براساس روش نقد اسطورهای»، پژوهشهای ادبی، س 7، ش 27، ص 77ـ 100.
[47] قائمی، فرزاد؛ یاحقی، محمدجعفر؛ پورخالقی چترودی، مهدخت (1388). «تحلیل نمادینگی عناصر خاک و باد در اساطیر و شاهنامۀ فردوسی براساس نقد اسطورهای»، نشریۀ ادبپژوهی، ش 10، ص57ـ82.
[48] کزازی، میرجلال الدین (1380). مازهای راز، تهران: مرکز، چ 2.
[49] ــــــــــ (1382). نامۀ باستان، ج 3، تهران: سمت.
[50] ــــــــــ (1384). آب و آیینه، تبریز: آیدین.
[51] ــــــــــ (1384). نامۀ باستان، ج 6، تهران: سمت، چ 2.
[52] ــــــــــ (1390). رؤیا، حماسه، اسطوره، تهران: مرکز، چ 6.
[53] کویاجی، جهانگیر (1380). بنیادهای اسطوره و حماسۀ ایران، جلیل دوستخواه، تهران: آگاه.
[54] گرین، ویلفرد؛ مورگان، لیبر، ارل؛ ویلینگهم، جان (1385). مبانی نقد ادبی، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران: نیلوفر، چ 4.
[55] گزیدههای زادسپرم (1366). ترجمۀ محمدتقی راشدمحصل، تهران: مؤسسۀ مطالعات فرهنگی.
[56] گوردن، والترکی (1379). «درآمدی بر نقد کهنالگویی»، نقد ادبی معاصر، ترجمه و تألیف جلال سخنور، تهران: رهنما.
[57] لاش، جان (1392). دوقلوها، توأمانی و همزادها، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: علمی.
[58] لاهیجی، شهلا؛ کار، مهرانگیز (1381). شناخت هویت زن ایرانی، تهران: مطالعات زنان، چ 3.
[59] مادح، قاسم (1380). جهانگیرنامه، به کوشش سید ضیاءالدین سجادی، تهران: دانشگاه تهران.
[60] مادیورو، رنالدو؛ ویلرایت، ج. (1382). «کهنالگو و انگارۀ کهنالگویی؛ کارکرد کهنالگو در مقام اندام روان ناآگاه»، ترجمۀ بهزاد برکت، ارغنون، ش 22، ص281ـ 287.
[61] مختاری غزنوی، عثمان (1377). شهریارنامه، اهتمام غلامحسین بیگدلی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد.
[62] مدرسی، فاطمه (1382). «کیخسرو فرهمند به روایت فردوسی و سهروردی»، پژوهشنامۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، ش 37، ص85ـ102.
[63] مزداپور، کتایون (1392). «افسانۀ پری در هزار و یک شب»، شناخت هویت زن ایرانی، به کوشش شهلا لاهیجی، چ 5، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص290ـ342.
[64] مظفری، علیرضا (1389). «رستم و هیرمند»، زبان و ادب (دانشگاه تبریز)، س 53، ش 220، ص107ـ118.
[65] مقدم، محمد (1385). جستار دربارۀ مهر و ناهید، تهران: هیرمند، چ 2.
[66] مینوی خرد (1385). ترجمۀ احمد تفضلی، به کوشش ژاله آموزگار، تهران: توس، چ 4.
[67] نولدکه، تئودور (2537). حماسۀ ملی ایران، ترجمۀ بزرگ علوی، تهران: سپهر، چ 3.
[68] ویدنگرن، گئو (1377). دینهای ایران، ترجمۀ منوچهر فرهنگ، تهران: آگاهان ایده.
[69] هینلز، جانراسل (1385). شناخت اساطیر ایران، ترجمۀ باجلان فرخی، تهران: اساطیر، چ 2.
[70] یاحقی، محمدجعفر (1386). فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی، تهران: فرهنگ معاصر.
[71] یاوری، حورا (1382). «روانکاوی و اسطوره»، گسترۀ اسطوره، گفتوگوهای محمدرضا ارشاد، تهران: هرمس، ص351ـ375.
[72] یشتها (1347). گزارش ابراهیم پورداوود، تهران: زبان و فرهنگ ایران، چ 2.
[73] یونگ، کارل گوستاو (1373). روانشناسی و کیمیاگری، ترجمۀ پروین فرامرزی، مشهد: آستان قدس.
[74] ــــــــــ (1387). انسان در جستوجوی هویت خویشتن، ترجمۀ محمود بهفروزی، تهران: جامی، چ 3.
[75] ــــــــــ (1389). انسان و سمبولهایش، ترجمۀ محمود سلطانیه، تهران: جامی، چ 7.
[76] ــــــــــ (1390). چهار صورت مثالی، ترجمۀ پروین فرامرزی، مشهد: بهنشر، چ 3.