[1] برتون، فیلیپ (1382). آیین اینترنت، ترجمۀ علی‌اصغر سرحدی و همکار، تهران: امیرکبیر.
[2] بنت، اندی (1386). فرهنگ و زندگی روزمره، ترجمۀ لیلا جوافشانی و حسن چاوشیان، تهران: اختران.
[3] بهرامی کمیل، نظام (1391). نظریۀ رسانهها: جامعهشناسی ارتباطات، تهران: کویر.
[4] بیات، قدسی؛ شهابی، محمود (1391). «شبکههای اجتماعی مجازی و کاربران جوان؛ از تداوم زندگی واقعی تا تجربۀ جهانوطنی»، مجلس و راهبرد، ش 69، ص151ـ182.
[5] جوما، ماگدالن اِن. (1384). «فناوریهای اطلاعات و ارتباطات و موضوع جنسیت»، در: یونسکو»، جامعۀ اطلاعاتی در آینۀ پژوهش، ترجمۀ محمود اسماعیلنیا، تهران: کمیسیون ملّی یونسکو، ص13ـ36.
[6] داتن، ویلیام (1384). دگرگونیهای اجتماعی در یک جامعۀ اطلاعاتی، ترجمۀ محمد توکل و ابراهیم کاظمیپور، تهران: کمیسیون ملی یونسکو.
[7] رستگارخالد، امیر و همکاران (1395). «تأثیر فناوریهای جدید بر اوقات فراغت و سرمایۀ اجتماعی جوانان»، مطالعات فرهنگ ارتباطات، ش 33، ص126ـ146.
[8] قاسمی، وحید و همکاران (1392). «تأثیر تفاوتهای جنسیتی در استفاده از کالاهای فرهنگی و نحوۀ گذراندن اوقات فراغت»، مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان، ش اول، ص93ـ124.
[9] کاستلز، مانوئل؛ اینس، مارتین (1384). گفتوگوهایی با مانوئل کاستلز، ترجمۀ حسن چاوشیان و لیلا جوافشانی، تهران: نی.
[10] گیبینز، جان؛ ریمر، بو (1381). سیاست پستمدرنیته، ترجمۀ منصور انصاری، تهران: گام نو.
[11] لادریر، ژان (1380). رویارویی علم و تکنولوژی با فرهنگها، ترجمۀ پروانه سپرده، تهران: مؤسسۀ پژوهشی فرهنگ، هنر و ارتباطات.
[12] معمار، ثریا؛ قربانی، فاطمه (1392). «تجارب زیستۀ والدین دانشآموزان دختر متوسطه در خصوص آسیبهای فرهنگی اینترنت»، پژوهشهای ارتباطی، ش 3، ص129ـ154.
[13] منادی، مرتضی (1386). «اوقات فراغت و چالشهای جهانی‌شدن: مقایسۀ دو نسل»، مطالعات فرهنگی و ارتباطات، ش8، ص131ـ166.
[14] مهدیزاده، سید محمد (1393). نظریههای رسانه: اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی، تهران: همشهری.
[15] میروویتز، جاشوا (1387). رسانهها و رفتار: حلقۀ مفقوده در نظریههای ارتباطات، ترجمۀ گودرز میرانی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
[16] نیکو، مینو و همکاران (1381). شناخت مخاطب تلویزیون: با رویکرد استفاده و رضامندی، تهران: سروش.
[17] هنسون، جریس؛ نارولا، اوما (1381). تکنولوژیهای جدید ارتباطی در کشورهای در حال توسعه، ترجمۀ داوود حیدری، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
[18] Allison, Sh. (2013). “Youth & the (Potential) Power of Social Media”, Youth Studies Australia, 32(3), pp69-73.
[19] Buckingham, D. & et al. (2008). Youth, Identity & Digital Media, Cambridge: MIT.
[20] Flores, F. (1998). “Information Technology & the Institution of Identity Reflections”, Understanding Computer & Cognition, 11(9), pp351-372.
[21] Lahtinen, H. J. (2012). “Young people’s ICT Role at Home: A Descriptive Study of Young Finnish People’s ICT Views in the Home Context”, QualQuant, 46, pp581–597.
[22] Livingstone, S. (2002). Young People & New Media, London: Sage.
[23] Silverstone, R. (1999). Why Study the Media?, London: Sage.
[24] Sangwan, S. (2005). “Virtual Community Success: A Uses & Gratifications Perspective”, The 38th Hawaii International Conference on System Sciences, US: Shidler College of Business.
[25] Watne, T. & et al. (2011). “Children as Agents of Secondary Socialisation for Their Parents”, Young Consumers, 12(4), pp285-294.
[26] Williams, R. (1983). Towards 2000, London: Chatto & Windus.
[27] Wyatt, S. & et al. (2000). Technology & In/equality: Questioning the Information Society, London & New York: Routledge.
[28] http://atlas.tehran.ir.
[29] http://tmicto.tehran.ir/Portals/0/Document/Amarname/AmarShahr93/index.html.
[30] https://www.ict.gov.ir/ICTContent/media/image/2015/07/23143_orig.pdf
)