Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Candidate in Art research, Tarbiat Modares University, Faculty of art, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Art Research Department, Tarbiat Modares University

3 Professor, Tehran University, Faculty of visual art, Tehran, Iran.

4 Assistant professor, Tarbiat Modares University, Faculty of art, Tehran, Iran.

Abstract

Early eleventh century A.H. / seventeenth century A.D., the Safavid period is one of the significant times in the history of Iran socially and culturally. Isfahan city and the court were the places for offering immoral behaviors without any restriction publicly, such as female sexual pleasure in the social sphere. Despite the common tradition in Persian painting, erotic paintings with unconventional sexual themes and related female acts were prevalent. This study tried to identify the reason for the prevalence of these paintings in the Isfahan school in the Safavid period based on Reflection theory in the sociology of art. The study aims to find the causes of this phenomenon's prevalence in the paintings of this period. This study hypothesized social conditions involved in the prevalence of these paintings in the art of that period that Safavid king's politics in Isfahan city affect it. This descriptive-analytical study was carried out by collecting information in the library and studying visual documents (painting). The paintings of this period that contain feminine sexual themes and acts were the research samples, purposefully selected. This study showed that the concrete and customary conditions of female sexual status in the social context of Isfahan affected the prevalence of these paintings in the Safavid period. The role of Shah-centered (absolute monarchy) approaches in the Safavid government should be considered. The court prevalent the immoral behaviors in society due to the Shah's personal interests, economic, political-military benefits. This current eroticism in society became ordinary in the paintings and presented in the thematic, visual, and women’s role characteristics in the works considerably.

Keywords

آزاد، حسن (1364). پشت پرده‏های حرمسرا: گوشه‏هایی از تاریخ اجتماعی ایران، ارومیه: انزلی.
آژند، یعقوب (1385). مکتب نگارگری اصفهان، تهران: فرهنگستان هنر.
آقاجانی اصفهانی، حسین؛ جوانی، اصغر (1386). دیوارنگاری عصر صفویه در اصفهان، تهران: فرهنگستان هنر.
اثنی‏عشری، نفیسه (1397). «واکاوی بسترهای اجتماعی مؤثر بر اقدامات نوگرایانه صنیع‏الملک (پدر گرافیک مطبوعاتی ایران)»، نشریة جامعه‏شناسی هنر و ادبیات، س ، ش 2، ص 115ـ143.
اکبرپور برنجی، فاطمه (1394). چهره در نگارگری ایرانی: مکتب اصفهان و دورة اول قاجار، تهران: سخنوران.
اولئاریوس، آدام (1379). سفرنامه، ترجمة حسین کردبچه، ج2، تهران: هیرمند.
پاکباز، رویین (1390). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز، تهران: زرین و سیمین.
________ (1378). دایرةالمعارف هنر، تهران: فرهنگ معاصر.
تاورنیه، ژان باتیست (1383). سفرنامه، ترجمة حمید شیروانی، تهران: نیلوفر.
ترکمان، اسکندر بیگ (1382). عالم‌آرای عباسی، مصحح ایرج افشار، ج2، تهران: امیرکبیر.
تولایی، ندا؛ شیرازی، ماه‏منیر (1393). «مطالعة تطبیقی بازنمایی زنان در مکتب اصفهان دورة صفوی با پیکرنگاری درباری قاجار»، نشریة نقشمایه، س8، ش 19، ص 55ـ70.
حسنوند، محمدکاظم؛ آخوندی، شهلا (1391). «بررسی سیر تحول چهره‏نگاری در نگارگری ایران تا انتهای دورة صفوی و قاجار»، نشریة نگره، س7، ش 24، ص15ـ30.
خواندمیر، امیرمحمود (1370). تاریخ شاه اسماعیل و طهماسب صفوی (ذیل تاریخ حبیب‏السیر)، مصحح علی جراحی، ج4، تهران: گستره.
دلاواله، پیترو (1370). سفرنامه، ترجمة شعاع‏الدین شفا، تهران: علمی و فرهنگی.
دلند، آندره دولیه (1362). زیبایی‏های ایران، ترجمة محسن صبا، تهران: انجمن دوستداران کتاب.
دو وینیو، ژان (1379). جامعه‏شناسی هنر، ترجمة مهدی سحابی، تهران: مرکز.
راوندی، مرتضی (1393). تاریخ اجتماعی ایران، ج7، تهران: نگاه.
رشیدی، مرضیه؛ طاهری، علی‏رضا (1398). «بررسی تأثیر تحولات اجتماعی و فرهنگی در دوره‏های صفوی و قاجار بر چهره‏نگاری و پیکره‏نگاری زن»، نشریة زن در فرهنگ و هنر، س 2، ش11، ص271ـ286.
زرگری‏نژاد، غلامحسین؛ کاظم‏زاده، حامد (1387). «چرکس‏ها؛ بحران خاموش»، نشریة مطالعات اوراسیای مرکزی، س اول، ش2، ص 67ـ86.
سیوری، راجر (1366). ایران عصر صفوی، ترجمة کامبیز عزیزی، تهران: مرکز.
شاردن، ژان (1372). سفرنامه، ترجمة اقبال یغمایی، ج1، 2، 3 و 7، تهران: توس.
شریف‏زاده، عبدالمجید (1375). تاریخ نگارگری ایران، تهران: سوره.
طاهر، حکیمه (1395). «بررسی گفتمان جنسیت در دورة صفوی با تکیه بر نگاره‏های کاخ‏های چهل‏ستون و عالی‏قاپو اصفهان»، پایان‏نامة کارشناسی ارشد، رشتة پژوهش هنر، دانشکدة هنر ادیان، دانشگاه هنر اصفهان.
فیگوئروا، دن گارسیا دوسیلوا (1363). سفرنامه، ترجمة غلامرضا سمیعی، تهران: نو.
کارری، جملی (1383). سفرنامه، ترجمة عباسعلی نخجوانی، تهران: علمی و فرهنگی.
کمپفر، انگلبرت (1360). سفرنامه، ترجمة کیکاووس جهانداری، تهران: خوارزمی.
کنبی، شیلا (1389). رضا عباسی: اصلاح‏گر سرکش، تهران: فرهنگستان هنر.
گلدمن، لوسین (1377). «روش ساخت‏گرای نوینی در جامعه‏شناسی ادبیات»، گزیده و ترجمة محمدجعفر پوینده، درآمدی بر جامعه‏شناسی ادبیات، تهران: نقش جهان.
محبی، بهزاد؛ حسنخانی قوام، فریدون؛ رنجبر، مهسا (1396). «نقش زن در نگاره‏های دورة صفوی با تأکید بر آثار رضا عباسی»، نشریة پژوهش‏نامة زنان، س 21، ش8، ص 97ـ121.
محمدطالبی طرمزدی، مرضیه؛ ولی‏بیگ، نیما (1397). «مطالعة مقایسه‏ای تصویر زن از دیدگاه هندسی در دیوارنگاره‏های کاخ‏ها و خانه‏های اصفهان»، نشریة زن در فرهنگ و هنر، س10، ش اول، ص 29ـ46.
ولش، آنتونی (1385). «نقاشی و حمایت از آن در سلطنت شاه عباس اول»، برگرفته از کتاب اصفهان در مطالعات ایرانی، به‏کوشش رناتا هولود، ترجمة محمدتقی فرامرزی، ج2، تهران: فرهنگستان هنر.
یاسینی، راضیه (1392). تصویر زن در نگارگری، تهران: علمی و فرهنگی.
Alexander, V. D. (2003). Sociology of the arts: exploring fine and popular forms, Melbourne, wiley-Blackwell.
Babaie, S. (2009). “Visual vestiges of travel: Persian windows on European weaknesses”, Journal of Early Modern History, 13(2), 105-136.
Ettinghausen, R. (1974). “Stylistic tendencies at the time of Shah cAbbas”, Iranian Studies, 7(3-4), 593-628.
Loukonin, V., & Ivanov, A. (2014). Persian Miniatures. Parkstone International.
www.isfahaninfo.com/wall-painting
www.paintingsgalleries.com
www.pinterest.com