نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شفیع الله سالک ¹
• مهسا رون ²

¹ دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بلخ- افغانستان

² استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

چکیده

رنگ، یکی از معیارهای سنجش شخصیت در روانشناسی جدید به شمار می رود؛ زیرا هر رنگی تأثیری خاص بر روان و جسم بیننده بر جای می گذارد و نمایانگر اوضاع و احوال روحی اوست. روانشناسی رنگ ماکس لوشر رویکردی است که انتخاب رنگ ها برمبنای آن به شناخت روان انسان ها کمک می کند. در این پژوهش شعر فروغ فرخزاد و خالده فروغ، از شاعران معاصر جریان رمانتیک ایران و افغانستان، براساس نظریه مذکور بررسی شده است. کیفیت و میزان کاربرد رنگ ها در اشعار آنها نشان می دهد که در شعر فروغ فرخزاد رنگ سیاه در انتخاب اول قرار دارد که بیانگر کشمکش‌های درونی، ناخشنودی و انزجار او از محیط و بیان افسردگی و انزوای اوست. اما کاربرد پربسامد رنگ سبز در کنار سیاه حکایت از امیدواری او برای تغییر سرنوشت و تحول جامعه دارد. انتخاب نخست خالده فروغ اما رنگ سبز ـ نماد ایمان، آزادی و آرامش ـ است و سیاه در کنار آن بیانگر استبداد، خفقان و نابسامانی-های اجتماعی است. بررسی دفترهای اشعار این دو شاعر حاکی از آن است که اندک اندک طیف های آرام و امیدبخش جای رنگ های تیره را می گیرد و این بیانگر تمایل و امید آن ها به زندگی بهتر و علاقه به ایجاد تغییرات مناسب برای به تصویر کشیدن احساسات شان است.

کلیدواژه‌ها

• ادبیات تطبیقی
• روانشناسی رنگ
• ماکس لوشر
• فروغ فرخزاد
• خالده فروغ

موضوعات

• زبان و ادبیات فارسی

عنوان مقاله [English]

A comparative study of the psychology of color in the contemporary poetry of Iranian and Afghanistanian women based on Max Luscher's theory; A case study of the poems of Forough Farrokhzad and Khaleda Forough

نویسندگان [English]

• Shafiullah Salik ¹
• Mahsa Rone ²

¹ Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, University of Balkh-Afghanistan

² Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Imam Khomeini International University

چکیده [English]

Color is considered one of the personality measurement criteria in modern psychology; because each color has a special effect on the mind and body of the viewer and represents his mental state. And every literary work also consciously or unconsciously expresses the thought, intellectual structure, and worldview of its creator. Also, poetry, originating from the poet's emotions and feelings, is considered a mirror of his whole mental and spiritual aspect. Max Luscher's color psychology is an approach based on which the choice of colors helps to understand the human psyche. In this research, the poetry of Forough Farrokhzad and Khaleda Forough, one of the contemporary poets of the romantic movement of Iran and Afghanistan, has been analyzed based on the mentioned theory. The quality and extent of the use of colors in their poems show that in Forough Farrokhzad's poetry, black color is the first choice, which expresses his inner conflicts, dissatisfaction, and disgust with the environment and his depression and isolation. But the frequent use of green next to black indicates his hope for changing the destiny and transformation of society. Khaleda Forough's first choice is green - a symbol of faith, freedom, and peace - and black next to it represents tyranny, suffocation, and social unrest. Examining these two poets' poetry notebooks indicates that calm and hopeful colors gradually replace dark colors. This shows their desire and hope for a better life and interest in creating suitable changes for the image pulling their emotions. In fact, by examining Luscher's applied colors in the poems of these two poets, we come to the conclusion that although Forough Farrokhzad and Khaleda Forough are both among rheumatic poets, Farrokhzad's poetry speaks of an individual self. He sees the society and the times against his will and himself as a captive who screams for liberation, but Khaleda Forough's poetry is a narration of the social ego and his cry is not his only cry, and his poems are a struggle and stand for freedom and peace in the light of faith.

کلیدواژه‌ها [English]

• Comparative literature
• Color Psychology
• Forough Farrokhzad
• Khaleda Forough
• Max Luscher