[۱] آژند، یعقوب (1379). «شکلگیری شیوۀ صفوی: تبریز، قزوین»، در سایۀ طوبی (مجموعه مقالات) همایش نخستین دوسالانۀ بینالمللی نقاشی جهان اسلام، موزۀ هنرهای معاصر تهران.
[2] ــــــــــ (1378). مکتب نگارگری هرات، تهران: فرهنگستان هنر.
[3] اشپولر، برتولد (1372). تاریخ مغول در ایران، تهران: علمی فرهنگی.
[4] آیتاللهی، حبیبالله (1379). «جلوة ناب هنر ایرانی در مینیاتورهای شاهطهاسبی»، هنرهای تجسمی، ش10، مرکز هنرهای تجسمی (حوزة هنری).
[5] اولئاریوس، آدام (1379). اصفهان خونین شاهصفی (سفرنامه)، ترجمۀ حسین کردبچه، تهران: هیرمند.
[6] اولیویه (1371). سفرنامۀ اولیویه، ترجمۀ محمد طاهر میرزا، تصحیح غلامرضا ورهرام، تهران: اطلاعات.
[7] باستانی پاریزی، محمدابراهیم (1384). گذر زن از گذار تاریخ، تهران: گلرنگ یکتا.
[8] بیانی، شیرین (1388). زن در ایران عصر مغول، تهران: دانشگاه تهران.
[9] پاکباز، رویین (1387). نقاشی ایران از دیروز تا امروز، تهران: زرین و سیمین.
[10] پوپ آرتور، اکرمن فیلیس (1387). سیری در هنر ایران، تهران: علمی فرهنگی.
[11] تاورنیه، ژانباتیست (1361). سفرنامه، ترجمة ابوتراب نوری، اصفهان: سنایی.
[12] جعفرپور، نوری مجیدی؛ علی، مهرداد (1385). «وضعیت پوشاک زنان در عصر صفوی با تکیه بر سفرنامهنویسان»، مسکویه، ش۵، ص۴۹ـ۶۴.
[13] حیدری باباکمال، یدالله و دیگران (1391). «بررسی و مطالعۀ جایگاه زنان و خاتونها در عصر مغول با استناد به شواهد تاریخی و دادههای باستانشناسی»، زن در فرهنگ و هنر، ش۴، ص۳۹ـ۵۸.
[14] داوودیپور، محمدعلی (1370). مجموعۀ مینیاتورها و صفحات مذهب شاهنامة فردوسیـ نسخه دورة بایسنقری، تهران: سروش.
[15] دلاواله، پیترو (1370). سفرنامة دلاواله، ترجمة شعاءالدین شفا، تهران: علمی فرهنگی.
[16] رابینسون، ب. و. (1376). هنر نگارگری ایران، ترجمۀ یعقوب آژند، تهران: مولی.
[17] راوندی، مرتضی (1347). تاریخ اجتماعی ایران، تهران: امیرکبیر.
[18] رضایی، عبدالعظیم (1363). تاریخ ده هزار ساله ایران، ج3، تهران: اقبال.
[19] سیوری، راجر (1384). ایران صفوی، ترجمة کامبیز عزیزی، تهران: مرکز.
[20] شاردن (1335). سفرنامۀ شاردن، ترجمۀ محمد عباسی، تهران: امیرکبیر.
[21] شایستهفر، مهناز (1384). هنر شیعی، تهران: مؤسسۀ مطالعات هنر اسلامی.
[22] ــــــــــ (1388). «نقش زنان بانی در گسترش معماری عصر تیموری و صفوی»، نامۀ پژوهش فرهنگی، س10، ش۶، ص ۶۹ـ۹۹.
[23] شیرازی، فائقه (1370). «پوشاک زنان تیموری»، کلک، ش۲۳ و ۲۴، ص ۱۹۱ـ۱۹۸.
[24] طالبپور، فریده (1393). تاریخ پارچه و نساجی ایران، تهران: دانشگاه الزهرا.
[25] غیبی، مهرسا (1385). هشت هزار سال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی، تهران: هیرمند.
[26] فلسفی، نصرالله (1353). زندگی شاه عباس اول، تهران: دانشگاه تهران.
[27] قلیزاده، آذر (1383). «نگاهی جامعهشناختی به وضعیت زنان در عصر صفوی»، پژوهش زن، دورۀ دوم، ش ۲، ص ۷۷ـ۸۸.
[28] محمدحسن، زکی (1388). هنر ایران در دورۀ اسلامی، ترجمۀ محمدابراهیم اقلیدی، تهران: صدای معاصر.
[29] همدانی، رشیدالدین فضلالله (1373). جامعالتواریخ، تهران: البرز.
[30] یارشاطر، احسان (1382). پوشاک در ایرانزمین، ترجمۀ پیمان متین، تهران: امیرکبیر.
[31] Romer R.H,Timur in Iran, vol 6, cambridg university press. 1986.
[32] S.R.Cammann,” Simbolic Meanings in Oriental Rug Patterns.1972; partII “,Textile Museum Journal3/3, pp 5-41.
[33] John,Bayle,s. The Mongols journal of the Ethnological society of London. Vol. ,l,1984.
[34] Canby. Sheila R.The Shahnama of Shah TahmaspThe Persian Book of Kings. Yale university press. 2011.
[35] Thackston,wheeler m, album prefaces and documents on the history of calligraphers and painter s. brill. leiden2001.