نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شیوا مسعودی ¹
• نفیسه سعادت ²

¹ استادیار دانشکدة هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران

² دانش ‏آموختۀ کارشناسی‏ ارشد تئاتر ‏عروسکی، دانشکدة هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران

چکیده

عروسک‌های زنده اصطلاحی برای دختران جوانی است که با عمل‌های جراحی و آرایش‌های سنگین خود را به شکل عروسک‌های بازی‌ همچون باربی در می‌آورند و با گذاشتن عکس یا فیلم از ژست‌های حرکتی و رفتارهای خود در شبکه-های اجتماعی نمایشگری می‌کنند. در این نوشتار با بازخوانی کارناوال و کارناوالیته از منظر باختین، مرگ، نقاب، دیوانگی (نمود یافته در سه تیپ ابله، دلقک و ولگرد) و بازی به عنوان چهار مضمون اصلی آن معرفی و شناسایی می‌شوند. پیشینه‌ی تحقیق نشان می‌دهد، تجسم این مضامین در آثار ادبی یا پدیده‌های اجتماعی و سیاسی می‌تواند موجب تکوین امر کارناوالیته شود. در جستجوی عناصر کارناوالیته در عروسک‌های زنده به فصای مجازی به عنوان میدان کارناوال می‌رسیم. نمایشگری در فضای مجازی دو بخش دارد، یکی بازنمایی خود است که از نگاه گافمن وجه اجرایی دارد و دومی مکان اجرای آن در فضای مجازی و به طور مشخص شبکه‌های اجتماعی است؛ جایی که امکان ساخت هویت‌های متفاوت، ساختگی و ایده‌آل مورد نظر هر فرد را به او می‌دهد. عروسک زنده که پیشینه‌ای در منابع ادبی و نیز در تمایل دختران به شبیه‌انگاری با عروسک‌های بازی یا شخصیت‌های فیلم‌های انیمیشن دارد، انتخاب یک هویت غریب عروسک‌گون در فضای مجازی است. عروسک‌های زنده با بی‌جان‌انگاری و مرگ‌گونگی، نقاب چهره و بدن، ابله‌نمایی، سرکشی، فریبکاری و پرسه‌زنی و بازی در نقش عروسک‌بازی، چهار مضمون کارناوالیته را تجسم می‌بخشند و به این ترتیب نمایشگری خود در فضای مجازی را به کارناوالی از منظر باختین تبدیل می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

• عروسک‌های زنده
• کارناوال
• باختین
• نمایشگری
• فضای مجازی

موضوعات

• نمایش

عنوان مقاله [English]

carnivalesque retrieval in living doll self-display

نویسندگان [English]

• Shiva Massoudi ¹
• Nafiseh Saadat ²

¹ Assistant Professor, School of Performing Arts, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran

² Master's student in puppet theater, School of Performing Arts, Faculty of Fine Arts, University of Tehran, Iran

چکیده [English]

“Living doll” is a term for young girls who transform themselves into toy dolls like Barbie with surgery and heavy makeup, and display their gestures and behaviors on social media by posting photos or videos. In this article, by producing a readout of carnival and carnivalesque from the perspective of Bakhtin, death, mask, madness (manifested in three types of rogue, clown, fool) and play are introduced and identified as its four main themes. The background of the research shows that the embodiment of these themes in literary works or social and political phenomena can lead to the development of carnivalesque. In search of carnival elements in Living doll term, we come to the virtual space as the carnival square. Cyber display has two parts, one is its representation, which from Goffman's point of view has an executive aspect, and the second is the place of its performance in cyberspace and specifically social networks; Where it allows each person to create different, artificial and ideal identities. The living doll, which has a history in literary sources as well as in girls' desire to imitate dolls, puppets or cartoon characters, is the choice of a strange puppet-like identity in cyberspace. living dolls embody the four themes of carnival with concepts of inanimate being and mortality, face and body masks, stupidity, rebellion, deception and wondering, and acting as puppets. And in this way, they turn their cyberspace show into a carnival from Bakhtin's point of view.

کلیدواژه‌ها [English]

• Living doll
• Carnival
• Bakhtin
• Self_display
• Cyberspace