نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه ادبیات نمایشی دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس

2 استادیار گروه ادبیات نمایشی دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس

10.22059/jwica.2023.367618.1984

چکیده

پژوهش حاضر با استفاده از نظریات گایاتری چاکراوارتی اسپیواک در حوزه «مطالعات فرودستان» به بررسی تطبیقی دو نمونه از آثار ادبیات نمایشی معاصر، نه بخش از میل اثر هیدر رافو و مستانه، تاریخ فراموشان اثر نغمه ثمینی، خواهد پرداخت. اسپیواک معتقد است مطالعات تطبیقی غرب در حوزه ادبیات جهان، که امروزه عمدتا همگام با منطق جهانی سازی در عصر سرمایه داری انجام می‌‎گیرد و تحت سلطه قدرت‌های جهانی قرار دارد، پژواکی درست از تاریخ و تجربیات جهان شمول نیست و مختص به تفکرات غرب است. بالاخص هنگام پرداختن به سوژه‌های فرودست، به خصوص جنسیت زنانه، صرفا ظاهری از آن را در جهت اهداف خود ارائه می‌‎دهد و به یک سیاست آرمانی و ذات‌گرایانه محدود می‌‎رسد. حال آنکه سوژه فرودست هنگامی که در مقام یک زن سخن می‌‎گوید و عمل می‌‎کند می‌‎داند که جنسیت در حال رشد و فراگیری، بهترین حالت ممکن برای اوست. در سایه این بازی بداقبال است که تاریخ فرودستی که مورد بی اعتنایی قرار گرفته است، باید توسط خود فرودستان و افراد در حاشیه آشکار گردد. در پژوهش پیش رو، با تمرکز بر داده‌های نظری اسپیواک در مرگ یک رشته، «آیا فرودست می‌‎تواند سخن بگوید؟» و «بازاندیشی بر تطبیق گرایی»، نشان داده خواهد شد که فرودست می‌‎تواند از خلال ادبیات، خود و تجربیات نابش را بدون کمک، اصلاح و قدرت‌های جهانی به بیان و نمایش درآورد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Reflection of the concept of Spivak’s subaltern in the Nine Parts of Desire by Heather Raffo and Mastaneh, the History of the Forgotten by Naghmeh Samini

نویسندگان [English]

  • Tuba Mozafari nezhad 1
  • Esmaeil Najar 2

1 Department of Drama College of Arts Tarbiat Modares University

2 Assistant Professor of Drama College of Arts Tarbiat Modares University

چکیده [English]

The present research, with drawing from Gayatri Chakravarty Spivak's theories of "Subaltern Studies", conducts a comparative analysis of two plays: Nine Parts of Desire by Heather Raffo and Mastaneh, the History of the Forgotten by Naghmeh Samini. Spivak believes that comparative studies in world literature, which today are mainly carried out in line with the logic of globalization in the capitalist era, under the domination of world powers, are not a true echo of the history and experiences of the people of that region. She believes that today, the field of literature, only is a tool to maintain the survival of Western powers, and when they intend to study others, they label them as "Third World" and look at them as an undeveloped "other". These criticisms increase when the western world deals with subordinate subjects, especially female gender, because they only present an appearance of the situation of women in the direction of their goals, which ultimately lead to a limited idealistic and essentialist policy. When representing subalterns, especially with the female gender, it only presents a shade of it, for the sake of its own goals, and reaches an idealistic and essentialist policy. But the subaltern subject, when she speaks and acts as a woman, knows that a growing and expanding gender is the best possible state for her. In the shadow of this game, it is unfortunate that another history of the oppressed, which has been neglected, should be revealed by the subjugated and marginalized people. In this research, by studying a selection of Spivak's theoretical works, namely Death of a Discipline (2003), "Can the Subaltern Speak?" (1985) and "Rethinking Comparativism” (2009), it will be illustrated that the Subaltern can express herself and her pure experiences through literature without help, correction, and global powers. . . . .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Subaltern Studies
  • Comparative literature
  • Gayatri Spivak
  • Naghmeh Samini
  • Heather Raffo