تاریخی
محمدجواد نجفی؛ یحیی بوذری نژاد
چکیده
تاریخ اجتماعی زنان در صدر اسلام نوسانات مختلفی داشته است. تحلیل این نوسانات بیانگر دو دیدگاه مدیریتی درخصوص جایگاه زن در جامعه است. اول نگاه دولت نبوی که برگرفته از دستورهای الهی است و دیگری نگاه دولت خلفای ثلاثه که تلفیقی از سلایق خلفا و تفسیر آنان از آیات و احادیث و عملکرد دولت پیامبر (ص) است و از نتایج آن میتوان تعدیل جایگاه زنان ...
بیشتر
تاریخ اجتماعی زنان در صدر اسلام نوسانات مختلفی داشته است. تحلیل این نوسانات بیانگر دو دیدگاه مدیریتی درخصوص جایگاه زن در جامعه است. اول نگاه دولت نبوی که برگرفته از دستورهای الهی است و دیگری نگاه دولت خلفای ثلاثه که تلفیقی از سلایق خلفا و تفسیر آنان از آیات و احادیث و عملکرد دولت پیامبر (ص) است و از نتایج آن میتوان تعدیل جایگاه زنان در دولتهای خلفای ثلاثه نسبت به دولت نبوی را نام برد. حضرت علی (ع) در دولت خود براساس مستندات تاریخی به روش خلفا عمل نکرد، بلکه تلاش وی برای بازگرداندن جایگاه زنان در اجتماع به عصر اعتلای دوران دولت نبوی و اجرای سیرۀ پیامبر (ص) بود. به این ترتیب جایگاه اجتماعی زنان در دولت علوی (ع) مسئلۀ اصلی مقالۀ حاضر است. هدف پژوهش مشخصکردن میزان اهتمام حضرت علی(ع) به جایگاه اجتماعی زنان و از نتایج آن کیفیت همراهی زنان در این مقوله است. در این راستا سؤال پژوهش به این صورت طرح شده که جایگاه اجتماعی زنان در دولت علوی چگونه بوده است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی-تحلیلی و شیوۀ گردآوری دادهها کتابخانهای و اسنادی است. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که حضرت علی (ع) با اقداماتی برای زنان نظیر مبارزه با فرهنگ خشونت رفتاری، توجه به جایگاه شعر و هنر، اهتمام به علمآموزی و ساخت معنوی، حمایت از کار و فعالیت اقتصادی در جامعه و برجستهسازی ارزش زن در ساختار خانواده، به دنبال رشد و ارتقای جایگاه اجتماعی زنان بوده است.
تاریخی
محمدجواد نجفی؛ محمد حسین رجبی دوانی؛ محمد سپهری
چکیده
شناخت و بررسی مصادیق تاریخی دربارۀ جایگاه و عملکرد زنان شاعر در دول صدر اسلام و مقایسۀ آنها، از نظر پژوهشی تازگی دارد و بنابراین در اینجا مسئلۀ اصلی مقالۀ حاضر است. هدف پژوهش مشخصکردن اهتمام رسول خدا (ص) به جایگاه زنان شاعر و قائلشدن به نقشآفرینی آنان در عرصههای سیاسی و اجتماعی توسط آن حضرت و مقایسۀ تطبیقی عملکرد دولتهای موسوم ...
بیشتر
شناخت و بررسی مصادیق تاریخی دربارۀ جایگاه و عملکرد زنان شاعر در دول صدر اسلام و مقایسۀ آنها، از نظر پژوهشی تازگی دارد و بنابراین در اینجا مسئلۀ اصلی مقالۀ حاضر است. هدف پژوهش مشخصکردن اهتمام رسول خدا (ص) به جایگاه زنان شاعر و قائلشدن به نقشآفرینی آنان در عرصههای سیاسی و اجتماعی توسط آن حضرت و مقایسۀ تطبیقی عملکرد دولتهای موسوم به خلفای راشدین با سیرۀ رسول اکرم (ص) در این مورد است. در این راستا سؤال پژوهش به این صورت طرح شده که دولتهای خلفای سهگانه و حضرت علی (ع) تا چه اندازه به جایگاه زنان شاعر، مطابق عملکرد دولت نبوی (ص) اهتمام ورزیدند. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و شیوۀ گردآوری دادهها کتابخانهای و اسنادی است. یافتهها بیانگر آن است که بیشترین روایتها از جایگاه و عملکرد زنان شاعر حکومت اسلامی در صدر اسلام مربوط به دوران حکمرانی نبوی و علوی بوده است که این برگرفته از دو مکتب فکری و دو سبک مدیریتی مختلف در این خصوص است. اولی تلاش میکند جایگاه زنان شاعر مسلمان را براساس معیارهای دینی تنظیم کند و درنتیجه ارتقا بخشد و دومی براساس نظریههای شخصی و سلایق فردی برگرفته از فضای محلی قبل از اسلام و منافع در پیش، درمورد این جایگاه آنطور که خود میپسندد عمل میکند.
