احمد محمدپور؛ جلیل کریمی؛ نشمیل معروفپور
چکیده
این مقاله با رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی و نگاه امیک به مطالع? چگونگی بازنمایی زن در ضربالمثلهای کُردی میپردازد. با در نظرگرفتن دانش عامیانه در فرآیند تولید معرفت، هدف تحقیق حاضر درک جایگاه زن در فرهنگ مردم کُرد با تکیه بر بخشی از ادبیات شفاهی یعنی ضربالمثلها است. جامع? آماری مطالعه، ضربالمثلهایکُردی با موضوعیت ...
بیشتر
این مقاله با رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی و نگاه امیک به مطالع? چگونگی بازنمایی زن در ضربالمثلهای کُردی میپردازد. با در نظرگرفتن دانش عامیانه در فرآیند تولید معرفت، هدف تحقیق حاضر درک جایگاه زن در فرهنگ مردم کُرد با تکیه بر بخشی از ادبیات شفاهی یعنی ضربالمثلها است. جامع? آماری مطالعه، ضربالمثلهایکُردی با موضوعیت زن در زبان کُردی با گویش سورانی ـ مُکریانی است. روششناسی مورد استفاده در این مطالعه روش کیفی است و از دو روش مطالع? اسنادی و مصاحبهی عمیق در گردآوری دادهها استفاده شده است. برای تفسیر و تحلیل دادهها، روش تحلیل موضوعی یا تماتیک بهکار رفته است.
یافتههای پژوهش نشان میدهند در فولکلور کُردی به صورت عام و ضربالمثلها به صورت خاص، نگاه به زن متنوع و نامتعین و گاه متناقض است. با تحلیل موضوعی دادهها هفت مقوله استخراج شدهاند که عبارتند از: زن به مثاب? سوژهای غیرعقلانی، برابر با مرد، فرودست، دیگری، امری قدسی، توانمند و شخصیتی معماگونه. این مقولهها در قالب یک الگوی موضوعی تحت عنوان "زن سوژهای نامتعین" در ادبیات شفاهی کُردی ترسیم و بحث شده است.