نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی، دبیرسرویس هنری شبکۀ خبر (نویسندۀ مسئول)
چکیده
پرداختن به مناسبات عاشقانۀ زن و مرد به شکلی خندهآفرین سبب شده که غالب آثار کمدی سینمای ایران، چه قبل و چه بعد از انقلاب، در ژانر کمدیـ رمانتیک قرار گیرند. قهرمانان مرد و زن این فیلمها معمولاً پیش از پیوندشان در پایان روایت، از راهنمایی و کمکهای دوستانی از جنس خود بهره میگیرند. در چارچوب نظریۀ ژانر، درک چگونگی رابطۀ قهرمانان مرد و زن کمدیـ رمانتیک با دوستانشان و اینکه این بازنمایی حامی و تقویتکنندۀ کدام ارزشها و باورها برای مخاطبان است، هدف این پژوهش است. بدینمنظور، یازده فیلم کمدیـ رمانتیک ایرانی، که در بازۀ 1369 تا 1390 در سالنهای سینماها نمایش عمومی داشتهاند، با بهرهگیری از تقابلهای دوجزئی، تحلیل متن شده است. نتایج پژوهش گواه آن است که تقابل رفاقت مردانه/ دوستی زنانه در کمدیـ رمانتیک ایرانی بیانگر درونمایۀ بیهودگی اتحاد زنان است و این درونمایه، دستاندرکار بازسازی اجتماعی ایدئولوژی مردسالاری است. همسر (1373) تنها روایت این پژوهش است که از این الگوی تقابلی پیروی نمیکند و در آن دوستیهای زنانه به رسمیت شناخته میشوند و ستایش میگردند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Representation of Male Camaraderie and Female Friendship in Iranian Romantic Comedy Genre Textual Analysis of 11 Iranian Romantic Comedies
نویسنده [English]
- Hamidreza Modaghegh
PhD Student in Social Communication, Allameh Tabatabaii University Editor of Iranian News Network Art Desk
چکیده [English]
Most of Iranian comedy films, before and after the revolution, can be categorized as romantic comedies. These films depict romantic relationship between men and women as a funny incident and constitute the Iranian romantic comedy genre. Drawing on genre theory, this paper aims at understanding the relationship between the romantic comedy’s heroes and heroines with their friends, and at finding the real values and beliefs that are reinforced through these interactions. To do so, eleven romantic comedy movies are selected. The moves had been screened on Tehran or other cities’ cinemas for at least a week from 1990 to 2011. A textual analysis was performed on the movies to find binary opposition sets. The analysis reveals that male camaraderie/female friendship serves to show there is no power in sisterhood and supports the social regeneration of patriarchic ideology. The perpetuation of patriarchy demands the dissolution of sisterhood and the romantic comedy genre contributes to that dissolution, suggesting that is impossible for women to ever team up. The Spouse (1994) is the only narrative that does not follow this oppositional pattern. To the contrary, it recognizes and appreciates female friendship.
کلیدواژهها [English]
- binary opposition
- iranian cinema
- patriarchal ideology
- romantic comedy
- textual analysis