نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

2 استاد تمام گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

3 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

4 دکتری روان شناسی بالینی، مؤسس مرکز مشاورة پرتو امید در کالیفرنیا، مؤسس مرکز مشاورة درخشش امید

چکیده

پینکولا استس الگوی پرورش زندگی خلاق را براساس قصه‏های «زن گریان، دختر کبریت‏فروش و سه تار موی طلایی» ترسیم و در این قصه‏ها ابعاد مختلف کنش و رفتار زیستنِ خلاق زن‌ـ قهرمان را بررسی کرده است. در این مقاله، نگارندگان نیز با تکیه بر روش استس دو گروه از افسانه‏های ایرانی را که زن‌ـ قهرمان در آن‌ها زیستی خلاق دارد، انتخاب و این الگو را تحلیل کرده‌اند. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که در این دو گروه از افسانه‏های ایرانی، زنان آخر، که عموماً زنان سوم، چهلم و صدم‌اند، به دنبال نوآوری در زندگی هستند و آن‌ها را باید زن وحشی نام گذارد. در افسانه‏های ایرانی، مسیر سفر آن‌ها به شرح ذیل است: مرد: آلوده‌کنندۀ زندگی؛ ازدواج با آخرین زن؛ ساختن مجسمه و عروسک و صحبت با چراغ؛ زندگی شاداب. کنش زنان نخستین پرسفون‏وار (منفعل و تابع شرایط) و زنان آخر آرتمیس‏وار (مبارز و رقابت‌جو، معترض و جوینده) است، زیرا آن‌ها برای تغییر وضعیت موجود می‏جنگند و درنهایت زندگی نوینی را می‏آفرینند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of some Iranian legends based on nourishing creative life pattern of Clarissa Pinkola Estes

نویسندگان [English]

  • Maryam Esmaelipoor 1
  • Mohammad Jafar Yahaghi 2
  • Farzad Ghaemi 3
  • Shahdokht Toomari 4

1 PhD Student, Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

2 Professor, Persian Language and Literature, Department of Ferdowsi University of Mashhad

3 Assistant Professor, Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad

4 President and Co-Founder of The Radiance of Hope C.C

چکیده [English]

Pinkola Estes has outlined the pattern of creative life based on the stories of "Crying Woman, the Girl of Matching Games, and the Three Things of Gold", and in these stories he has examined various aspects of the hero's creative behavior. Accordingly, the current study analyzes two groups of Iranian legends in which the heroine is creative. Based on the obtained results, in these two groups of Iranian legends, the last women, who are generally the third, fortieth and hundredth women, are seeking  innovation in life and they should be called a wild woman. In Iranian legends, their journey is as follows: Man: Infecting life; marrying the last woman; making statues and dolls and talking with lights; and happy life. Moreover,    the action of first women is similar to Persephone (passive and conditional) and the action of last women is similar to Artemis (rival, protestor and seeker), respectively, as they are fighting to change the conditions and ultimately create a new life.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iranian legends
  • nourishing creative life
  • wild women and heroine
  • Estes
[1] آندرسون، هانس کریستیان (1384). قصه‏های پریان و داستان‏ها،ترجمۀ جمشید نوایی، تهران: نگاه،‌چ 2.
[2] افلاطون (1357). دورۀ آثار افلاطون،ترجمۀ محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، ج 6، تهران: خوارزمی.
[3] استس، کلاریسا پینکولا (1394). زنانی که با گرگ‏ها می‏دوند: افسانه‏ها و قصه‏هایی دربارۀ کهن‏الگوی زن وحشی، ترجمۀ سیمین موحد، تهران: پیکان، چ 10.
[4] اسنفورد، جان (1393). یار پنهان، ترجمۀ فیروز نیوندی، تهران: افکار، چ 7.
[5] امیرقاسمی، مینو (1391). دربارۀ قصه‏های اسطوره‏ای، تهران: مرکز.
[6] بولن، جین شینودا (1384). نمادهای اسطوره‏ای و روان‌شناسی زنان، ترجمۀ آذر یوسفی، تهران: آشیان، چ 3.
[7] پیرسون، کارول. اس (1394). بیداری قهرمان درون، ترجمۀ فرناز فرود، تهران: کلک آزادگان.
[8] درویشیان، علی‏اشرف؛ خندان، رضا (1378). فرهنگ افسانه‏های مردم ایران، ج 2، تهران: کتاب و فرهنگ.
[9] ــــــــــ (1381). فرهنگ افسانه‏های مردم ایران، ج 9، 10، 11 و 15، تهران: کتاب و فرهنگ.
[10] سرلو، خوان ادواردو (1389). فرهنگ نمادها، ترجمۀ مهرانگیز اوحدی، تهران: دستان.
[11] کوپر، جی. سی (1380). فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمۀ ملیحه کرباسیان، تهران: فرشاد.
[12] کریستوا، ژولیا (1389). فردیت اشتراکی، ترجمۀ مهراد پارسا، تهران: رخداد نو.
[13] کریستوا، ژولیا و دیگران (1389). زن بیگانه، ترجمه و گردآوری مهرداد پارسا، تهران: روزبهان.
[14] گریمال، پیر (1341). فرهنگ اساطیر یونان و روم، ج 1 و 2، ترجمۀ احمد بهمنش، تهران: امیرکبیر، چ 2.
[15] فریزر، جیمز جرج (1383). شاخۀ زرین: پژوهشی در جادو و دین، ترجمۀ کاظم فیروزمند، تهران: آگاه.
[16] فورد، دبی (1390). نیمۀ تاریک وجود، ترجمۀ فرناز فرود، تهران: حمیدا، چ 14.
[17] فرهنگی، حسن (1390). قصه‏گویان روان‏درمانگر، تهران: افراز.
[18] لوفلر، دلاشو (1364). زبان رمزی افسانه‏ها، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: توس.
[19] ملون، نانسی (1377). قصه‏گویی و هنر تخیل، ترجمة زهرا مهاجری و محمدرضا صادقی اردوباری، مشهد: جهاد دانشگاهی مشهد.
[20] مورنو، آنتونیو (1386). یونگ، خدایان و انسان مدرن، تهران: مرکز، چ 4.
[21] مرداک، مورین (1393). ژرفای زن‌بودن، ترجمۀ سیمین موحد، تهران: بنیاد فرهنگ زندگی، چ 3.
[22] ناردو، دان (1387). اسطوره‏های یونان و روم، ترجمۀ عسگر بهرامی، تهران: ققنوس، چ 3.
[23] هینلز، جان راسل (1383). شناخت اساطیر ایران، ترجمه و تألیف از محمد‌حسین باجلان فرخی، تهران: اساطیر.
[24] یونگ، کارل. گوستاو (1373). روان‌شناسی و کیمیاگری، ترجمۀ پروین فرامرزی، مشهد: آستان قدس رضوی.