[1] آژند، یعقوب (1384). مکتب نگارگری تبریز و قزوین و مشهد، تهران: فرهنگستان هنر.
[2] احمدی، نزهت (1383). «نقش زنان در ایجاد بناهای مذهبی در پایتخت صفویان»، بانوان شیعه، ش اول، ص25ـ30.
[3] ارجح، ا. (1391). «موقوفات زنان در دورة صفوی و عثمانی»، تاریخ روابط خارجی، دورة 13 و 14، ش 52 و 53، ص1ـ11.
[4] اکبری، امیر؛ راسله رضاپور (1392). «نقش زنان در تحولات سیاسی عصر صفویه»، زن در تاریخ اسلام (مجموعه مقالات سمینار بینالمللی زن در تاریخ اسلام). تهران: کویر، ص 1ـ37.
[5] الگود، س. (1357). طب در دورة صفوی، ترجمة م. جاویدان، تهران: دانشگاه تهران.
[6] انصاری‌یکتا، م؛ ر. احمدی پیام (1393). «بررسی تطبیقی پوشش زنان تصویرشده در شاهنامۀ بایسنقری و شاهتهماسبی»، زن در فرهنگ و هنر، س6، ش4، ص531ـ551.
[7] آزاد، حسن (1366). پشت پردههای حرمسرا، تهران: انزلی.
[8] باربارو، جوزافا؛ کاترینو زنو، آمبروزیو کنتارینی و همکاران (1381). سفرنامههای ونیزیان در ایران، شش سفرنامه، ترجمة منوچهر امیری، تهران: خوارزمی.
[9] بینام (1373). داستانهای نظامی گنجوی، به مناسبت برگزاری کنگرة نهمین سدة تولد شاعر گران‌قدر ایرانی نظامی گنجوی، تهران: فرهنگسرا.
[10] بینام (1378). مینیاتورهای هفت‌اورنگ جامی (مرقع سلطان ابراهیممیرزا) آشنایی با شاهکارهای هنر ایران (مجموعه شمارة 2). تهران: فرهنگسرا.
[11] پارسادوست، م. (1375). شاه اسماعیل اول، تهران: انتشار.
[12] تاورنیه، ژ. ب. (1366). سفرنامة تاورنیه، ترجمة ا. نوری، تصحیح ح. ارباب شیروانی، تهران: سنایی.
[13] تقوی، ع.؛ م. موسوی (1392). «بررسی حضور اجتماعی زنان و سیر تحول پوشش در نگاره‌های عصر صفوی»، زن و فرهنگ، س5، ش18، ص 81ـ102.
[14] جسیم، اسماعیل (1393). زن و خانواده در مسیر تاریخ، تهران: علمی.
[15] جعفری، ع. ا. (1392). «نقش زنان صفوی در مشروعیت‌پذیری دولتهای ایرانی پس از صفوی»، زن در تاریخ اسلام (مجموعه مقالات سمینار بینالمللی زن در تاریخ اسلام). تهران: کویر، ص118ـ131.
[16] جعفریان، رسول (1375). سفرنامۀ منظوم حج از بانوی اصفهانی از دورۀ صفوی، تهران: مشعر.
[17] حاتمزاده، زینب (1383). وضعیت زنان در عصر صفوی از دید سیاحان اروپایی، تهران: نقش سیمرغ و برگ زیتون.
[18] حجازی، بنفشه (1381). ضعیفه: بررسی جایگاه زن ایرانی در عصر صفوی، تهران: قصیدهسرا.
[19] حسینی استرآبادی، ح. (1366). تاریخ سلطانی، از شیخ صفی تا شاه صفی، به کوشش ا. اشراقی، تهران: علمی.
[20] خواندمیر، غیاثالدین بن همامالدین (1387). حبیبالسیر فی اخبار افراد بشر، تهران: هرمس.
[21] خیراندیش، عبدالرسول (1380). «سیری در دشواریهای مطالعات تاریخی راجع به زنان در تاریخ ایران»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، 6 (30). ص 3ـ5.
[22] دارک، کن. آر (1387). مبانی نظری باستان‌شناسی، ترجمة کامیار عبدی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
[23] دانش، فاطمه (1392). «خانشبیگم، بانوی شیعه در یزد (پیوند از تصوف تا سلطنت)»، زن در تاریخ اسلام (مجموعه مقالات سمینار بینالمللی زن در تاریخ اسلام). تهران: کویر، ص213ـ233.
[24] رابینسن، ب. و. (1376). هنر نگارگری ایران (1313-751/1896-1350)، ترجمة یعقوب آژند، تهران: مولی.
[25] راوندی، مرتضی (1382). تاریخ اجتماعی ایران، مناظری از زندگی اجتماعی ایران، تهران: نگاه.
[26] رفیعی مهرآبادی، ا. (1352). آثار ملی اصفهان، تهران: انجمن آثار ملی.
[27] روملو، حسن بیک (1384). احسن‌التواریخ، به کوشش عبدالحسین نوایی، تهران: اساطیر.
[28] زرینباف شهر، فریبا؛ مروار، محمد (1384). «فعالیتهای اقتصادی زنان صفوی در زیارت‌گاه شهر اردبیل»، نامة تاریخپژوهان، س اول، ش 3، ص80ـ102.
[29] ستاری، جلال (1373). سیمای زن در فرهنگ ایران، تهران: مرکز.
[30] شایستهفر، مهناز (1388). «نقش زنان بانی در گسترش معماری عصر تیموری و صفوی»، نامة پژوهش فرهنگی،
س10، تابستان، ش6، ص70ـ 99.
[31] شایستهفر، مهناز؛ خزایی، محمد؛ عبدالکریمی، شهین (1393). «بررسی جایگاه اجتماعی زنان و کودکان در دورۀ شاه طهماسب صفوی (930ـ983 ق) براساس تطبیق نگاره‌های نسخ شاهنامۀ طهماسبی و هفت‌اورنگ جامی»، زن در فرهنگ و هنر، س 6، ش 2، ص 189ـ208.
[32] شجاع، عبدالمجید (1384). زن، سیاست و حرمسرا در عصر صفوی، تهران: امید مهر.
[33] غفاریفرد، عباسقلی (1383). زن در تاریخنگاری صفوی، تهران: امیرکبیر.
[34] فاگان، برایان (1382). سرآغاز: درآمدی بر باستان‌شناسی (اصول، مبانی و روشها)، ترجمة غلامعلی شاملو، تهران: سمت.
[35] فرهمند، ماندانا (1392). وضعیت سیاسی اجتماعی زنان در عصر صفوی (907ه ق‌ـ1135 ه ق)، انتشارات جوهر حیات.
[36] فلسفی، ن. (1371). زندگانی شاه عباس اول، تهران: علمی.
[37] قلیزاده، آذر (1383). «نگاهی جامعهشناختی به موقعیت زنان در عصر صفوی»، پژوهش زنان، س2، ش2، ص77ـ88.
[38] کارری، جووانی فرانچسکو جملی (1348). سفرنامة کارری، ترجمة عباس نخجوانی و عبدالعلی کارنگ، ادارة کل فرهنگ و هنر آذربایجان شرقی، تهران: فرانکلین.
[39] کریماف، کریم (1385). سلطان محمد و مکتب او، ترجمۀ جهانپری معصومی و رحیم چرخی، انتشارات دانشگاه هنر اسلامی تبریز.
[40] کریمیان، حسن؛ جایز، مژگان (1386). «تحولات ایران عصر صفوی و نمود آن در هنر نگارگری»، مطالعات هنر اسلامی، ش 7، ص 65ـ88.
[41] کورکیان، ا. م. و ژ. پ. سیکر (1377). باغ‌های خیال، هفت قرن مینیاتور ایران، ترجمة پرویز مرزبان، تهران: فرزان.
[42] گروبه، ارنست؛ سیمز، الینور (1374). هنرهای ایران، ترجمة پرویز مرزبان، تهران: فرزان روز.
[43] گیدنز، آنتونی (1383). درآمدی بر جامعهشناسی، ترجمة منوچهر صبوری، تهران: نی.
[44] لطفی، مریم (1392). «زنان واقفۀ بقعة شیخ صفیالدین اردبیلی»، زن در تاریخ اسلام (مجموعه مقالات سمینار بینالمللی زن در تاریخ اسلام). تهران: کویر، ص442ـ451.
[45] معمارزاده، محمد (1388). «نقاشی عصر صفوی (مکتب تبریز و اصفهان)»، جلوة هنر، ش2، ص 39ـ46.
[46] ممبره، میکله (1393). سفرنامه (فرستادهای به سوی فرمانروای صوفی ایران). ترجمة ساسان طهماسبی، اصفهان: بهتا پژوهش.
[47] منشی قزوینی (1378). جواهرالاخبار، به کوشش محسن بهرامنژاد، تهران: میراث مکتوب.
[48] منشی قمی، ا. ب. ح. (1383). خلاصةالتواریخ، به تصحیح ا. اشراقی، تهران: دانشگاه تهران.
[49] موسوی بجنوردی، م. ک. (1367). دایرۀالمعارف بزرگ اسلامی انتشارات مرکز دایرۀالمعارف بزرگ اسلامی.
[50] مهرآبادی، میترا (1379). زن ایرانی به روایت سفرنامهنویسان فرنگی، تهران: روزگار.
[51] میثمی، س. ح. (1389). موسیقی عصر صفوی، تهران: متن.
[52] نیکنامی، کمالالدین؛ سعیدی هرسینی، محمدرضا؛ دژمخوی، مریم (1390). «درآمدی بر تاریخچة مطالعات زنان در باستان‌شناسی»، زن در فرهنگ و هنر، س2، ش 3، ص5ـ17.
[53] واصفی، زینالدین محمود (1349). بدایعالوقایع، تصحیح الکساندر بلدروف، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
[54] هینتس، والتر (1362). تشکیل دولت ملی در ایران: حکومت آق قویونلو و ظهور دولت صفوی، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران: خوارزمی.
[55] یاسینی، راضیه (1393). تصویر زن در نگارگری، تهران: علمی و فرهنگی.
[56] Anonymous (2011). The Shahnama of Shah Tahmasp, The Persian Book of Kings, New York: The Metropolitan Museum of Art.
[57] Dickson and Welch, S. C., 1981. The Houghton Shahnamah, Cambridge.
[58] Gholsorkhi S. (1995). “Pari Khan Khanum: A Masterful Safavid Princess”, Iranian Studies, 28(3), PP 143-156.
[59] Jenkinson, Anthony (1886). Early voyages and travels to Russia and Persia, ed. Delmar Morgan and C. H. Coote, New York: Burt Franklin.
[60] Shirazi, F., 2016. “Women’s Sexuality: the Safavid Legacy”, Anthropology Research, (3), PP 5-15.
[61] Simpson, Maria Shreve (1998). Persian Poetry, Painting and Patronage, Illustrations in a Sixteenth/ Century Masterpiece, New Haven-London: Yale University Press.
[62] Titely, Norah M. (1983). Persian Miniature Painting and its Influence on the Art of Turkey and Asia. London: The British Library, Reference Dioision Publication.
[63] Welch, S. C. (1972). A King's Book of Kings: The Shah Nameh of Shah Tahmasp, London, Thames and Hudson.
)