هنر
افروز خالقی؛ مرتضی لک؛ هدا شبرنگ
چکیده
این مقاله سعی در بررسی نسخههایی مصور از آثار شکسپیر داشته که تصاویرشان از گراوور فلز به چاپ رسیده بودند تا تعیینکنندهترین عواملی که بر نحوه درک شخصیتهای زن در نمایشنامه تأثیر میگذارند را بیابد و به این سوال پاسخ دهد که «شاخصهی تصویرسازی ویکتوریایی زنان در ویراستهای شکسپیر چه بوده است؟». از آنجایی که انواع پیشرفتهی ...
بیشتر
این مقاله سعی در بررسی نسخههایی مصور از آثار شکسپیر داشته که تصاویرشان از گراوور فلز به چاپ رسیده بودند تا تعیینکنندهترین عواملی که بر نحوه درک شخصیتهای زن در نمایشنامه تأثیر میگذارند را بیابد و به این سوال پاسخ دهد که «شاخصهی تصویرسازی ویکتوریایی زنان در ویراستهای شکسپیر چه بوده است؟». از آنجایی که انواع پیشرفتهی گراوور همچون گراوور فولاد، گراوور طرح کلی، گراوور نقطهچینی، داگوئروتایپ و فتوگراوور از تکنیکهای اصلی بازتولید تصاویر در دوره ویکتوریا به شمار میرفتند، نشان دادن زنان شکسپیر به عنوان پیرامتنهای زیباشناختی نسخههای چاپ شدهی قرن نوزدهم، انتخابی هنری بود که لایهای از جذابیت غیر متنی را به نمایشنامهها اضافه کرده و کیفیت خوانش و درک هرمنوتیکی مخاطب از کاراکترها را بهبود می بخشید. به دیگر سخن، هنرمندان با به تصویر کشیدن قهرمانان زن شکسپیر به شیوههای بصری جذاب، به دنبال تأکید بر زیبایی، قدرت و پیچیدگی آنها بودند. لذا تصاویر در این نسخهها به خوانندگان امکان تفسیر غنیتری از کاراکترها ارائه داده و به طور بالقوه بر درکشان از شخصیتهای نمایشنامه تأثیر میگذاشتند. همچنین در این عصر، تصاویر از تاکید بر ارتباط مفهومی و معناشناختی تصاویر زنان با متن که در قرن هجده رایج بود، به صرفا بازنمایی زیبایی زنان رسید. شایان ذکر است که برای توصیف کامل این روند، بر نظریات ویلیام جان توماس میچل در مورد اهمیت نمایش بصری متنهای ادبی تکیه خواهد شد.